पुरिया धनश्री

मित्रा,




तू गाणी पाठविल्यानंतर ती एक एक करून ऐकण्याचा श्रवणीय अनुभव घ्यायला सुरुवात केली. वेळ मिळेल तसे जवळ जवळ प्रत्येक गाणे दोनदा ऐकले. तिघिंच्याही आवाजबद्दल काय बोलावे? 'वाट एकाकी तमाची" मधल्या 'एकाकी' वर धरलेल्या सुराच्या एकटेपणाबद्दल खंत करत रहावे का पुढच्याच 'वद जाऊ कुणाला शरण" पदामधे 'शरण' वर सुरुवातीलाच केलेल्या अगतिक लयकारीला प्रतिसदात्मक दाद द्यावी? वाहवा येत गेली, एक निराळी मैफील अपनेआप जमत गेली. अजुनही चालूच आहे ती तशी. आणि तरी देखील 'पुरिया धनश्री' ऐकायचा मी राखून ठेवला होता. तसे त्याचे खास कारण देखील होते. लोकं गोष्टी का राखून ठेवतात? कर्णाने वैजयंती का राखून ठेवावी? सचिनने १०० का राखून ठेवावी? वसंतरावांनी मारवा का राखून ठेवावा? आमिर ने तलाश ..का? तू मला जेंव्हा सांगितलेस की पुरिया धनश्री च्या सुरांनी तुला जखडून ठेवले होते, भूतकाळ
त नेले होते. तो अनुभव त्या क्षणांच्या पातळीवर गेल्याशिवाय येणार नाही असे मला वाटले. 'सिंहगडावरचे ताक कुठेच मिळत नाही' असे आपण म्हणतो तेंव्हा त्यात ताकाचे कौतुक असतेच पण ते ताक खालुनच वर नेले असते ना? पण खरी चव येते ती सिंहगड चढून जाण्याची. शास्त्रीय संगीताचे तसेच आहे. भावनांचे डोंगर ओलांडून वरती पोहोचल्यावर सुरांचे ताक अमृत न वाटेल तरच नवल. आपल्याला हां अनुभव नवा नाही. १९१३ मधले पहाटे पाच वाजताचे "बाबुल मोरा" आठवते? अगदी काल परवाच तुला हा अनुभव परत आला. म्हणुनच अशा क्षणांची मी वाट बघत होतो. आता वाट बघुनही ते चटकन येतीलच असेही नाही. इंद्रियांचे हांडे घेवून महातीरावर जावे तर ही अबोल गंगा कुठल्याश्या खेड्यातून गावओढ्याला मिळालेली असते. नशीब नावाचा छोटा प्रकार हाच असतो. नाही तर स्मार्टी गणेशमूर्ती हाताने घडवताना आपण तिथे नसावे ह्यामागे काय सायंस? पण गमतीचा प्रकार म्हणजे असा योग लगेच आला. 'पुरिया धनश्री' निसटुन जाइल असे म्हणता म्हणता तो आला.



काल घरी गणपतीची सुन्दर आरास केली, पूजा झाली. मूर्ती सजली. मंत्र घुमले. संध्याकाळी वीस पंचवीस माणसे आरतीला आली. आरती अशी जोरदार झाली की बाप्पा खुश! नवीन चेहरे भेटले. ओळखी झाल्या. विनोद पसरले. एकुण "सगळे आले होते" कार्यक्रम झाला. एक एक जण 'उद्या भेटू' म्हणत चलता झाला. आणि कुणाला तरी भेटायचे म्हणून माझा रूममेट देखील योगायोगाने कुठेतरी गड़प झाला. अन्यथा गप्पा होतात. पण एकदम घरात शांतता झाली. मी दिवे बंद केले आणि आता फ़क्त गणपति समोरच्या समईचा प्रकाश. आणि रस्त्यावरचा नीरव! बाप्पाकड़े पाहीले तर डोळे खिळतील अस गोजिरे रुपडे दिसत होते आणि मला एकदम सुचलं! मी तुझा "पुरिया धनश्री" लावला. तिघिंची गाणी आवडली असली तरी मला असे वाटल होतं की तुझ्या शेजारच्या मुलीचं गाण थोड़ पुढ़ गेलं आहे. बाकीच्या दोघी सुरांवर हुकूमत गाजवत आहेत तर ती सुरांना आपलस करून गात आहे. म्हणून पुरिया धनश्री तिनच गायला असावा अशी इच्छा मनात आली. आणि जेंव्हा तिनच कोमल रिषभ लावला तेंव्हाच कळल की सिंहगडाचा पायथा आला आहे महाराजा!. नंतरची वीस मिनिटे मी कुठे होतो ते सांगण अवघड आहे मित्रा. निर्गुणातुन सगुणात आलेल्या त्या विघ्नहर्त्याच्या मोहक डोळ्यांची कमाल होती की 'पायलिया झनकार मोरी" च्या सुरांची ते माहित नाही. पण उदबत्तिचा धूर ज्या लयीने वर चालला होता त्याच लयीने सूर कानावर पडत होते. मग सुगंध कशाचा येत होता? अजुन खुप सुन्दर 'पुरिया धनश्री' असतील पण तुझी थाप कानावर येत होती ती इथेच. खुपच सुन्दर आवाज लागला आहे तिचा या गाण्यात. मी नुकताच हरवलो होतो आणि तिने तराणा चालू केला. का? थांब, थांब! ....



गाणं संपले आणि मी ईमेल लिहायला घेतली. रिप्लायवर क्लिक केलं आणि तुझा फ़ोन वाजला. आता काय म्हणावे याला? आत्ता रात्री एक वाजता तू मला का फोन करावास?



आज सकाळी गणपतीकड़े पाहताना तुझ कालचे वाक्य आठवले 'अरे काय सांगतोस, आय विल स्टार्ट बिलीविंग इन गॉड'



शन्त्या

Midpoint Crisis

 

 

Yesterday, I realized that I am over 30 years old now. Actually that was not the realization but only a starting point for the thought marathon. The realization simply followed. Based on statistical data, maths would tell me that life is almost HALF crossed. In other words, it is right time to ask the question, "Is the glass half empty or is it half full ?" Give it another 30 and I will be the food for scavengers (Remember Dead Poet's Society?).

 

The realization was nothing but questions; strong, sharp questions.  I almost have that much life left in me what I have already had. After I leave this place, what will people recount that I created? It does not necessarily mean what will people remember me for. There is a subtly huge difference between the two. Words from Shawshank Redemption "Brooks was here" do not mean "BROOKS was here!" They scream "Brooks WAS here," don't they? 

 

Why was Brooks here after all? Was he here for something specific? Am I here for something unique?, something that I want lives after me to cherish, inculcate, enjoy, savor, think about, laugh about, cry about, and/or enhance themselves with. Something that even though no one remembers, I will be happy about it staying back after me lingering in the vast unconquerable space of time. Have I thought about that something already? Probably I will create so much of  that something which I aleady have in my 30 years of life. 

 

Sometimes, Maths can get simple and dirty at the same time.

 

Are you with me so far? Lets say yes. Now that something may not be a thermal system designed to perfection. That something may not be 100%  SI engine improvement. That something may not be an enhanced diabetes drug. That something may not be a new APP designed for Iphone 100G. That something may not be James Bond type cars we modified with our technical repertoire.

 

Well, it could be that as well.

 

What, great people we know, would have liked themselves to be known for? What did they want the world to remember that they created? What would Newton have thought as the best thing he put in front of people? What about Einstein? What about Mozart? I believe that something, is what we, ourselves know inside, or should know if it has to exist. That something is we should be able to point to and say 'That is what I loved creating and I would be happy if you love it too, you young fella from 31st century.'

 

So far, so good? May be some disagreements here and there. Thats fine!

 

The point is if that something is words, have I penned some of them down so far? If that something is music, have I yet struck some of those heavenly chords? If it is paiting, have I ever surprised paper with my colors? Have I? Have you? Because, if we have not, then we should better be hurrying! And if it is not words or music or painting, for the sweet God of death, what is it then?

 

Or the concept of that something itself is simply a creation of colorful and yet helpless mind? 

Am I doing what I am here for? Because the sand is slipping without making much noise. The bastard clock is ticking...

 

Or is it just my heart?...

 

-Shantanu

Word of the Day

Sachin ["Sach" In]*
noun
1. One on the line of imagination and reality; A true myth: "I am not lying. It does exist, you know, its like Sachin"
2. Excellence manifested: "The statue was carved with such an excellence and perfection as if Sachin did it"
3. One who proves perfection is possible through practice and perseverance: "Ricky practiced hard for three consecutive weeks. He wanted to show he had Sachin in Him"
4. One who can score 100 100s in International Cricket: "Sachin Tendulkar joins impossible league!"
5. One who wants to be Sachin and believes he/she can be: "If you think and believe, there you are, you are Sachin!"
6. Yogi: "She does not think of mundane problems, she is Sachin I guess."
7. One who is the supreme but still humble: "Have you seen that tree on the Everest? By the virtue of its height and the weight of its thousand fruits, it stands there like Sachin."
8. One who is feared of being missed the most: "How can I think of my life without you my dear? You are Sachin of my life."

To sachin
verb (used with or without subject)
1. To ace; To surpass by huge margin: "My focus did not shift a bit, after all I had decided I wanted to sachin it"
2. To accept challenges each day: "Kids in that area have to sachin to survive, we should protect their rights"
3.To carry an unimaginable onus on one's shoulder: "Have you seen constellation Herculis? It looks like a man who is sachining the entire universe on its shoulder"
4. To pass extreme test of endurance and fatigue: "That engine has been running for ten hours at stretch. It seems it has been sachined."
5. To achieve impossible: "Dont try to find out value of one divided by zero. You will have to sachin it to find the damn value."

* The word Sachin has historical significance both in terms of its meaning and usage in English. Because of the strength and the power of the word to influence masses, the word can be used to inspire societies for success.

-Shantanu

नीलपक्षी

शुभ्र को-या कागदांवर मूक रेघा ओढतो
शब्द माझा या मनाला त्या मनाशी जोड़तो..

घेवूनी वेड्या स्मृतींना, ही अशी सुटते हवा..
वादळ|न्चे कर्ज मी मग वेदनांनी फेडतो..

का बरे आल्या अवेळी कल्पना दारी सुखाच्या
मी न देणे लागतो ना मी तयांना मागतो..

काय झाले, दूर गेले आप्त अन् परकीय सारे..

व्याप या माझ्या जगाचा का तरीही वाढतो?

नीलपक्षाच्या पिला मी पाहीले होते तुला
कोणते ते झाड़ होते मी कलंदर शोधतो.....

-शंतनू